"Hayali aþk-lar, cehennemine düþtük yine, gerçeðin içinde, ve olabildiðince hayalle. Nereye baksan, ahmakça, nereden baksan, alçakça. Bulduðumuzla yetinemedik hiç, hep bir inþa, hep yeniyi, eskitme - kirletme, iþine girdik. Neydi yeni bedenlerde, bize eskiyi, aratan hiç birimiz bilemedik! Çað-dan mý, içtiðimiz su-dan mý, yediðimiz lokma-dan mý, Söyleyin allah aþkýna bizi zehirleyen neydi böyle. Gerçekliði sorgulamak, kýsmen de olsa anlamak. Anlamaya çalýþmanýn sonu, eninde - sonunda hayallerde boðulacaðýmýz, gerçekliðine mi çýkacak. Deðiþimi izlerken, deðiþmemeye direnmekmiydi ahmaklýðýmýz. Neydi, bizim kabahatimiz bu çaðda doðmak mý? yoksa, doðacaðýmýz tüm çaðlarda biz olmak mý? Hayali aþk-lar cehennemine düþtük yine, gerçeðin tam içinde, ve olabildiðince hayalle... Nereden baksan ahmakça, nereden baksan alçakça... __þairþizofren__ (sahibini arayan gölge)
Sosyal Medyada Paylaşın:
şairşizofren Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.