Hiradan İnen Nur

Hayat,
Ýlâhi mecrasýnda akýp gitmekte,
Gittikçede kudretini kaybetmekte.
Ýftira edip yalan söyleyenden
Daha zalim kim vardýr?
Kulaklarýný týkayýp kaldýklarý
Küfürde.

Allah canýný alasý,
Katý kalpli, çöl misali,
Sert tabiatlý,
Þirkin önderlerinden birisi.
Ne kadar da cesurmuþ!
Deli bakýþlarla baktý Rasule,
Baktý da baktý..
Yüzünü ekþitip surat astý.
Sýrt çevirip büyüklük tasladý,
Zalimlerin en þerlisi,
Cehennemin,
Derileri kavuran tehdidine karþý.

Kalpte ki,
Bu duygunun düþmaný gururdur.
Bu kalýn perde,
Çok çirkin nefis huyudur.

Aklýna,
Sýðmayan bir inkarla
Öyle bir konuþtu ki,
Þiddetli bir þüphe taþýyarak,
Telaþla döndü hemen,
Kavmini hoþnut etsin diye.
Ve dedi ki:
‘’Duyduðum bu söz
Sihirden baþka bir þey deðil’’.

Bu telaþ,
Ve hýrcýn çýrpýnýþlar,
Haktan yüz çevirenlere
Bir fayda saðlamayacak,
Allah’ýn,
Hesabýndan, cezasýndan
Kurtulamazlar.

Hiçbir inatçý,
Duygusundan emin deðildir.
Küçük bir göleti görüp
Denizi unutmaya benzer.
Nimet verildikçe þýmarýr azar.
Usanmadan þer ister,
Ýnadýna bu çirkinlikleri yaparak,
Yaradýlýþý putlara baðlayan gafiller,

Gözlerinde körlük,
Kulaklarýnda saðýrlýk olanlarýn
Bakýn sonlarýna,
Hüsran,
Dayanýlmaz bir ateþ,
Hiçbir fâcir ondan kurtulamaz.
O derileri kavurur simsiyah yapar,
Onun üzerinde on dokuz görevli var.

Seyredilen kudreti ilâhi,
Nefsin varlýk evhamýný,
Kökünden silecek.
Açýlmýþ olarak kitabý,
Önlerine koyacak.
Yan çizmek nasýl?
Zalimlerin hasmý olan Allah’a.

Gökler üstünde gelen,
Bu Kur’an, sert bir çaðrýdýr.
Misli bulunmaz Aziz bir Kitap.
Tek deðiþmez nihayi gerçek,
O’na batýl yaklaþamaz, nur ve þifadýr.
Rahman ve Rahim olan Allah,
Elçilerine þaþmaz sýrrýný Onunla açýklar,
Kalbi maraz olanlara diken gibi batar.

Haydi,
Vaat ettiðin azabý bize getirsene,
Bir görelim dediler.
Putlara mahkum,
Kör ve saðýr Müþrikler,
Rasulün, Kitabýn, Kâbe’in
Kýymetini bilemediler.

Ölüme,
Koþuþtular susarcasýna,
Ýþte orada tutuldular,
Gazap’ý ilâhi fýrtýnasýna.

Mekke de,
Kahrýndan gazabýndan
O ölenler yok mu?
Ah bir bilsen.
Bir top kefen nasip olmadý onlara,
Baðýrarak can verdiler gebere gebere,
Biri Ebu Leheb diðeri,Velid bin Muðire.
Allah vadinden asla caymaz.

O’nun lutfûyla,
Ýhsana boðduðu keremiyle,
Bu kulluk çilesini sürdürülenler,
Kur’an’nýn,
Gönüllere yansýyan sýrrýný,
Saygý ve hayranlýkla kabullendiler,
Vahyin dalga dalga iniþine þahitler.

Ümmül Kûra’da
Dava arkadaþlarýyla,
Kalbi çarparken,
Güzel beldeden
Bütün beþeriyete,
Þefkat dolu bakýþlarýyla,
Gönül dolduran,
Yüz güldüren efendimiz.
Ümmetine vurgun,
Gönül gülü Peygamberimiz.
Salat ve selam olsun sana.

Taif 1402 H.


Ali Kýlýç Kakiz
Sosyal Medyada Paylaşın: