Ben hâlâ o çocuğum

Bugün bir adým daha uzaklaþtým senden
Artýk hafýzamda bir bulut gibisin.
Ne beyazlýðýndan aldýðýn soðukluðun
Ne topraðýndan yadigar memleket kokun var.
Bazen geliyor aklýma ;
Sokaklarýnda ýþýklý ayakkabýlarla koþturduðum
Yýldýzlarýný benimmiþ gibi izlediðim
Sadece oynamaktan yorulduðum
Nergis bahçesinde geçen çocukluðum...


Çok severdim soðukluðuyla ýsýndýðým
Her bayram tadýna vardýðým
Çilekli dondurmayý
Yine bir bayram sabahý
Her yaný sarmýþ aciz bir bahar havasý
Elimde çilekli bir lezzet
Bende akla ne hacet
Acizliðimi fark etmiþ olmalý
Býraktý kendini ellerimden
Bir damla yaþ süzüldü gözlerimden
O gün öðrendim;
Gidenin ardýnda yalnýzca izlemeyi
Zamaný gelince sessizce çýkýp gitmeyi

Iþýðýnda oynadýðým
O sokak lambasýnýn çaðýrýn bana
Neden esirgedi sýcaklýðýný muhtaçken ona
Oysaki ben hâlâ bisikletten düþüp kolunu kýran
Gök gürültüsünde uyuyamayan
Varlýðý yokluðu belirsiz o çocuðum
Ayný yerde deðilim
Zaman üstümden geçip gitti, biliyorum
Ama ben hâlâ o çocuðum






Sosyal Medyada Paylaşın: