Kar Fırtınası

Yüzümüze düþen kar taneleri, silik bir ýþýk gibi,
Gecenin sessizliðinde, adýmlarýmýz birbirine karýþýyor.
Dünya dönüyor, biz birbirimize baðlanmýþken,
Bir yanký gibi duyuluyor gülüþlerimiz, ayýn altýnda.
Aþk, kýþýn içinde bir tomurcuk gibi açar,
Donmuþ her þey, ama biz hiç solmaz, hep yeþil kalýrýz.
Kar taneleri hýzla kayarken gökyüzünden,
Birlikte çýðlýk atarcasýna, mutluluðumuz rüzgarda savrulur.
Rüzgar ne kadar sert eserse essin,
Ýçimizdeki sýcaklýkla tüm engelleri aþýyoruz.
Berrak bir gecenin koyu sessizliðinde,
Kelimeler susar, kalbimiz hep yüksek sesle atar.
Aþk, kýþýn içinde gizli bir çiçek gibi,
Dünya donar, ama biz hiç solmaz,
Hep birbirimize yakýn kalýrýz.
Kar taneleri ok gibi saplanýrken yere,
Gülüþlerimiz göðsümüzde yanký yapar, týpký bir fýrtýna gibi.
Fýrtýna ne kadar uðuldarsa uðuldasýn,
Yakýnlýk, bir kor gibi bizi sarar.
Karla kaplý bir dünyada, tek bir gülümseme,
Her þeyin üstüne özgür, vahþi bir sevda býrakýr.
Sosyal Medyada Paylaşın: