dört koldan sarýlýyor
boðazýma kervankýran rüzgârlar
sýðýndýkça duldalara alýp alýp yoluyorlar saçlarýmý
tel tel savuruyorlar
ortalýklara
tüylerini dökmüþ bir balýkçýl gibi
erguvani bir hüznün sulaklýðýnda sürükleyip
tek baþýna doðan bir sabahýn tek baþýna açan güneþin
mahmurluðunda ellerime gözlerime kibrit çakýp
harlayýp býrakýyorlar yoksunluðun
avuç ayalarýna
sürekli
baþým dönüyor leyli gecelerde
meccani hanlarda konaklayan avare yolculuklarýn
tekinsiz ayaklarýna hal-i pür melal bir duman gibi
yangýnlara terk ediyorlar ruhumu
alevler içindeyim vesselam
söyleyin beni kendi halime býraksýnlar artýk
avurdu þiþkin
rüzgârlar
aklý fikri yoksun bu periþan meczubu
kuþlara haber salsýnlar
iliþmesinler tepeme konmasýnlar yýkýk harabelerime
alýþkýným ben baykuþ kuzgun ötüþlerine yýlanlar akrepler
çýyanlar mecrasýnda rengi kýrýk
güller açmaya
......
isyankar mýyým ne gezer
berduþ rahatlýðýnda boþvermiþliðimde huzurluyum aksine
öyle melül mahzun bakýþlarýma aldanmayýn hiç
yeri gelince kývrým kývrým eteklerine zil takýp
kývrak danslarýyla gözleri mest eden
çýlgýn bir zingarellanýn etek uçlarýndan
havalanan binlerce kelebekten
biri olurum
çok daha güçlüyüm
çok daha çevik kalbim
soluk almayan yýldýzlarýn karanlýk yüzü
ya da sahipsiz gezegenlerin piç yalnýzlýðýnda
devinen uzay boþluklarýnda gezinen
ayyaþ bir serserinin kalbiyim
ayný zamanda çok yönlüyüm
sonsuzlukla beraber yolculuk eden yolunu izini kaybetmiþ
ama ruhu bahtiyar kendi halinde
mutmain bir gezginim
tutunmayýn eteklerime
takýlmayýn hiç kanatlarýma
siz siz olun koyduðum ültimatomlarýma kulak verin
en ufak bir sallantýda kara deliklerde solucan boþluklarýnda
bulursunuz kendinizi
sonra
demedi demeyin
..................
...........
ayþe uçar
15112024:0848