KİME NE DİYEYİM
Baþým okþanmadý yüzüm gülmedi
Kime ne diyeyim kader utansýn
Hýsým akrabam bir adým gelmedi
Kime ne diyeyim kader utansýn
Beþ yaþýndayken kaybettim babamý
Çocuk yaþta terk eyledim obamý
Kimseler duymadý benim çabamý
Kime ne diyeyim kader utansýn
Nene dede hepsi hasým oldular
Körpe kuzularý düþman bildiler
Çorbamýza zehir bile oldular
Kime ne diyeyim kader utansýn
Bayram gelirdi hüzünlü karalý
Babasýzlýk acý gönül yaralý
Gülmüyor yüzümüz kader vuralý
Kime ne diyeyim kader utansýn
Tenhalarda uðrun uðrun aðladým
Derdin deryasýnda yüzdüm çaðladým
Çaresiz yaramý kendim baðladým
Kime ne diyeyim kader utansýn
Eller güldü biz aðladýk köþede
Nasibimiz olmadý hiç neþede
Ekmek dedik sarýldýk her iþede
Kime ne diyeyim kader utansýn
Tozoðlu der saçlarý bir bir yoldum
Bitmez çilelerin sahibi oldum
Boran vurmuþ bir gül gibi soldum
Kime ne diyeyim kader utansýn
Mustafa AK (TOZOÐLU)
Sosyal Medyada Paylaşın:
mustafa tozoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.