YOL VE YARA

Kendimi bulmak için çýktýðým yolda,
Her adýmda biraz daha yitiyorum,
Özgürlük dedikleri avuçlarýmda erirken,
Belki de kendimden çok,
Senin gölgende tamamlanmayý istiyorum.

Bir fýrtýnanýn eþiðinde kalmýþ gibiyim,
Bir yaným özgürlüðe koþmak isterken,
Bir yaným sana saplanýyor.
Her gecenin karanlýðýnda kaybolsam da
Adýmlarým yine sana çýkýyor.

Yol uzayýp giderken, soðuk taþlarýn üstünde
Yalýn ayak yürüyormuþum gibi…
Kaçmaya çalýþtýkça daha çok sana sürükleniyor,
Yaralarýmý sarmaya çalýþýrken
Senin izlerinle yeniden kanýyorum.
Özgürlüðün tadýný aldýðýmda bile,
Bir boþluk kalýyor içimde, eksik, tamamlanmamýþ.
Kendi yolumda bulmam gereken cevapsýn belki,
Ama sana varmadan huzur bulamýyorum,
Bir yaným hep eksik kalýyor.

Ve iþte yine çýkmaz bir sokaktayým,
Kendime sorsam, yüzümde senin izlerin,
Yüreðimde senin sesin yankýlanýyor.
Kaçacak yer kalmadý artýk; sen benden gittikçe,
Kendimden daha da uzaklaþýyorum..

Sosyal Medyada Paylaşın: