SEN İNANMADIN
Yalana dolana, düþmedi sözüm,
Yar sana inandým, sen inanmadýn.
Ateþler içinde, kül oldu közüm,
Yar sana inandým, sen inanmadýn.
Gözleri sürmelim, kýnalý ellim,
Hayalin gözümde, inan tesellim,
Dert çile çekmekmiþ, buymuþ tecellim,
Yar sana inandým, sen inanmadýn.
Þu evren duyarsýz, sessiz feryada,
Bulmadým karada, yoksun deryada,
Bak yüzüm gülmedi, fani dünyada,
Yar sana inandým, sen inanmadýn.
Gençliðim baþýmda esen yel oldu,
Adýný andým da, gözüm sel oldu,
Yeminler vermiþtin, hani ne oldu,
Yar sana inandým, sen inanmadýn.
Özbekoðlu vefa görmedi senden,
Kandýrmakmýþ kastýn, ne isten benden,
Ettiðini çeker, kötülük eden,
Yar sana inandým, sen inanmadýn.
11.11.2024 Konya
Durmuþ Ali ÖZBEK
Kültür Bakanlýðý Halk Þairi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.