Bir Köy
Bir Köy
Daðlarýn eteðinde uyandý köyüm,
Sislerin ardýndan usulca, yavaþ,
Bir sabah serinliði, rüzgarla örtülmüþ,
Ekmek kokusu sinmiþ taþýna, topraðýna.
Tarlada baþ gösterir altýn baþaklar,
Saban izleri kalýr tozlu yollarda,
Köyümün semalarýnda Güvercinler döner döner, uçar,
Sessiz bir nehir gibi akar zaman burada.
Çocuklar yalýnayak, çamur içinde,
Bir elma aðacýna uzanýr eller,
Bütün dünya sýðar o gülüþlerine,
Gözlerinde güneþ, yüreklerinde telâþ.
Her akþam güneþ batarken tepeden,
Karacadaða vurur son aydýnlýðý
Yayýlýr dumaný ocaðýn, tütmekte,
Kuzularý sayar çobanlar dönmeden,
Göz kýrpar yýldýzlar, köyümü süslemekte.
Sedat Evren
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.