UNUTULMUŞ

Bir korku ve bir acý...
Yolun sonu mu kimbilir?
Hudutlarda yatan askerler
Düþman mevzinlenmiþmi kimbilir?


Yollarýn ardý arkasý...
Topraklar kurumuþ çatlamýþ.
Ýnsanlarýn yüzlerinde bir þaþkýnlýk...
Tanrýn’ýn yolunda bir uygarlýk...
Eller tetikte,yol uzun...
Karanlýða kim girmiþ kimbilir?

Vuslat yaylasýnda bir korku...
Çiçekler baþ eðmiþ
Bir örümcek aðýný örmüþ gitmiþ.
Tuzakta ne var ne yok kim bilir?

Ak bir kaðýt,Ak bir kalem...
Duvarda ölüler ve gölgeler
Karanlýðý yýrtan haykýrýþlar
Sonu belirsiz bir evren
Ak kalem,Ak kaðýda ne yazacak kim bilir?

Yurdunu kaybeden yoksul...
Gözyaþlarý içinde bir bedevi
Bir kutsal el,Bir umut...
Bir kara göz,Bir kara toprak
Yazýsý okunmamýþ bir kitap
Bedevinin önünde bir girdap
Kitab okunacak mý okunmayacak mý kim bilir?

Yollarýn ardý arkasýnda...
Ayrý bir dünya; sanki bir rüya
Ýnsalar ölümsüz ve özgür
Ateþler yakýlmýþ...
Yer gök inler durur.
Tanrýlar yok sanki burda
Unutulmuþ topraklar,Unutulmuþ insanlar...
Kara göz,Kara el,Kara kalem,Ak sayfaya ne yazacak kim bilir.?"
Sedat Evren













Sosyal Medyada Paylaşın: