Gün çiçeklerim vardý pembe pembe açan
Açýmýnda güvene,dostluða
Buram buram kokular saçan
Ýnandým kötü insanýn olmadýðýna
Yudumda olsa yaþardý her canda
Bir sevgi tomurcuðu
Görmek gerekti
Anlamak gerekti
Bir gülümseyiþ
Bir merhaba yeterdi
Gönül baðýnda
O tomurcuðu açtýrmaya
Ayrýk otlarýný ayýrmaya
Yalanýn, riyanýn elinde bilendi
Sevgiyle bürülü masumiyetim
Yasalarým çiðnendi
Sanýk koltuðuna oturmayan
Fermaný hüznüme gebe
Katli vacip
Meçhul faillerce
Masumiyet þimdi masal
Pamuk prensesten kalma yalan
Deniz olsa ortasýndan ayrýlýrdý
Taþ olsa un ufak parçalanýrdý
Kalp vardý
Küçüklüðün gölgesinde
Büyümeye dayanamadý
Ah...! Dünya
Küçük yüreðime
Büyüklüðü öðrettin
Seninle her kavgamda
Masumiyetime attýðýn çizikte
Bitirdin beni bende
Bir sevgim kaldý elimde
Paçavra misali deðer verilmese de
Ýnadým inat
Onu harcatmam senin gibi gafile
Þükran AY
15/10/2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.