BÖYLEYİZ BİZ
Bu vataný sevmeyen topraðýma basmasýn;
Yaðmur olup yaðmasýn rüzgâr olup esmesin;
‘Korkma’ diye baþlayan marþýmýz var susmasýn;
Gözü bile deðmesin, þan dolu bayraðýma…
Yan bakmasýn hainler, taþýma, topraðýma…
Müslümaným çok þükür kitabým Kur-an benim;
Hak bildiðim yoldayým menzilim Turan benim;
Kabarmasýn ayraným, yýldýrým, tufan benim;
Cümle cihan þahittir, bozkurtlarýn sesiyim;
Yunus Emre kelamý, Mevlana nefesiyim…
Görülmüþ, duyulmuþ mu bir kere esaretim;
Kim durur ki önümde kopunca kýyametim;
Çanakkale harbinden bilinir cesaretim;
Bu vatanýn baðrýnda yurdumun neferiyiz;
Sarý saçlý bir devin sarsýlmaz askeriyiz…
Mehmetçiðin kanýyla çizilmiþse bu hudut;
Canýmýn can parçasý ‘Türkiye’ dediðim yurt;
Yüzyýllar ötesinden seslenirken o komut;
Doðduðumda ezanlar okundu kulaðýma;
Asena’nýn ak sütü dokundu dudaðýma…
Varlýðýmýn kudreti hala ayný ayarda;
Nicesi geldi-geçti unutulmuþ diyarda;
Kimisi þükür eder kimi hala inkârda;
Cumhuriyet bayraðým dalgalansýn göklerde;
Orta Asya geni var beslediðim köklerde;
Soyumuz belli bizim, bizi sormak ne demek;
Boþ yere baðýrmayýn, kelam yormak ne demek;
Vatan mevzubahisse, geri durmak ne demek…
Yazdýðýmýz destanlar tarihlere sýðmadý…
Türk’e kefen biçecek anasýndan doðmadý…
Ali ALTINLI – 12.11.2024
Saat: 10:39
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.