Susuyorum
ýþýksýz, güneþ ve sensizim
Dört duvar arasýnda
Son sigaramý yaktým
Son nefes gibi
Bir bardak çay
Yudum yudum
Seni düþünüyorum
Odam karanlýk,
odam izbe,
Odam yalnýzlýk
Bir sessizlik
Bir dolu sensizlik
Elver gel
Iþýðým ol
Yüreðime dol
Bir nefes alýyorum sigaramdan
Ýçime ç’ekiyorum
Sen diye
Ciðerimin her zerresine
Sýcaklýðýn doluyor içime
Tutuyorum seni içimde
Bir nefeslik an
Bir ömre bedel zaman gibi
Nefessiz kalasýya
Benliðim sen olasýya
Bizlik olasýya kadar
Sonra,
Hayalin beliriyor gözbebeklerimde
Tutacakmýþým gibi
Uzatýyorum ellerimi
Saçlarýný okþuyorum
Yüzüne dokunuyorum
Benlikten çýkýp sen doluyorum
Bir buluzin kalmýþtý
Kokun sinmiþ hasretle baðrýma basýyorum
Çekiyorum kokunu içime derin derin
Tüm senli geleceðime dair
Umutlar kuruyorum
Hani olmaz ya
Olsun istiyorum
Onca acýya
Onca sýzýya raðmen
Aynaya bakýyorum
Gözlerini görüyorum
Göz bebeklerimde
Hasretim akýyor yanaklarýmdan
Baþtan aþaðýya sen oluyorum
Sen oluyorum özleminle
Hükmedemediðim sesim yankýlanýyor
Gecenin en sensiz sessizliðinde
Çýk gel be
Artýk dayanamýyorum
Sen diye tutuyorum bir hasrete ýsmarlanmýþ þarkýnýn güftesini
Sesinin her týnýsýna þarkýlar ýsmarlýyorum
Üflediðim her cama yazýyorum adýný.