Sana sustum sevgili Oysa sana anlatmak istedim derdimi Sana bakmak seni anlamak zor olaný dilenmekti, zor vakitleri gökyüzünden Oysa süzülüp giderdi bulutlar, eksilip giden umutlarla.
en zor olaný seni seviyorum demekti eylemin en zorunu özlerken, günü bitirmek öyle býktým, debelenmekten Oysa çok yorulmuþum boþluða kürek çekmekten.
ayný mekanýn dýþ cephesine Her köþeden gelen mermiler parçalarken yüreði.. Her köþede kocaman bir anfi içimizden gelmedi gülmek, güldürmek, baðýrmak Oysa yorulduk, sonsuzluða maya çalmaktan
keþkelerle.. sankilerin yýldýzý olduk kaybedilen þehirde Ne uzadýk Ne kýsaldýk öfkenin tuzaðýnda bitmeyen tükenmeyen nefretten Ne kaldý geriye.
Oysa.. seni seviyorum diyebilseydik.
Dökülüyordu sývalar çekiliyorduk kuytulara en derin yaralarla.. Gülmeyi çoktan unutmuþtuk. merityenin diðer yarýsýnda.
Sosyal Medyada Paylaşın:
karbulutu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.