Ezelden
Ezelden
Dilenciyim,
Þems’in kucaðýnda, sevdanýn türküsünde,
Bir yudum çay sohbetinde, buluna bilmenin dilencisiydim.
Okyanuslarýn üstadý Yunus’un, lokmasýnýn dilencisi,
Karanlýk denizleri aydýnlatan nefesinin dilencisiydim.
Uçsuz bucaksýz çölde bir çiçeðin göz yaþýnan sarýlmýþ, bir kum tanesi gibi,
Bir avuç topraða kanaat, edebilmenin dilencisiydim.
Musa’nýn elindeki sihirli deðneðin dilencisi,
Hakkýn kapýsýna býraktýðý, takunyalarýnýn dilencisiydim.
Martýlarýn kanatlarýn daki ahengin dilencisi,
Minarenin ince belindeki sesin
dilencisiydim.
Kuþlarýn piri yusufun kuyudaki namesinin dilencisi,
Yakubu evladýna kavuþturan gömleðinin dilencisiydim.
Yoksulluðun zirvesinde, eksik ve yarým kalmýþlýðýn dilencisi.
Belki de doðru yerde, yanlýþ parçayla takýlmýþlýðýn dilencisiydim.
Ezelden dilenciydim çünkü,
Hayatýn Yapboz tablosunda, tamamlana bilmiþ olabilmenin, dilenciliðine gelmiþliðim içindir.
Satürngül
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.