Sevgi

Edebiyat akýmlarý

Mevlâna’nýn hümanist þiiri üzerinden akýmlarý örneklendirme;

“Sevgide güneþ gibi ol.
Dostluk ve kardeþlikte akarsu gibi ol.
Hatalarý örtmede gece gibi ol.
Tevazuda toprak gibi ol.”

Klasisizm:
Þems’in dediði gibi, kalbin nuru sevgiyi,
Salihi selamete çýkar dostluklarla,
Karayý ak etmek, aklýn iþidir.
Aþkýna turap olayým, ey aziz.

Romantizm:
Gel ey ýzdýrabýn ilacý ateþ.
Sýrtýný dönme, yol kardeþliktir.
Sanmaki baðýþlandý suçun,
Toprak ol ki, üstünde çiçekler açsýn.

Realizm:
Vahdaniyetin sýrrý aþk, sevgi bir týlsýmdýr.
Susmak akýl ve kalbin alameti,
Þevkin, iraden iyileþtirmek olsun,
Merhamet ve þefkatin kuçagý tevazu.

Natüralizm:
Gördüðün deðil, baktýðýn nokta kendi güneþindir.
Duyduðun deðil, duymak istediðin kardeþinin eteði,
Beþer hatadan beri deðildir, yeter ki çýkmasýný bilsin.
Mümin kulaðýn açmaz, müslüm gözlüðünü takmaz ise tevazu nerde kalýr.

Sembolizm:
Sultaným, sevgi sensiz olmaz.
Nehirler çaglar, dostluklar baki,
Karanlýklarý örter, yeþil kandiller,
Yalýn ayak bas topraða, arýnsýn gönlün.

Sürrealizm:
Bakma, sana karþý deðil sevgisizliði,
Mahrum kalmýþ, dostluk ve kardeþlik,
Bitir, Kapat, karanlýk geçmiþi,
Maziye býrak tevazuyu, zaman toprakla yeniden filizlenip yeþermektir.

Müdavi

Sosyal Medyada Paylaşın: