GİT...

Ne acýlar yaþadým bilsen
Sadece kadýn olmaktý suçum
Göðsümün üzerinde býçak kesiði bir acýsýn
yanan kavrulan insan yaným kor olup tütmede...
Avuçlarýmda sakladýðým,bir avuç yaðmur
senden kalanlarý temizliyor

Bu kentin öldürülmüþ ýþýklarýna inat
pencerenin buðusuna, þifresiz umutlar yazarým
kimselerin bilmediði saatlerde
üþür gecenin karanlýðýna taþmýþ iç sesim
gözlerimle anlatmaya çalýþtýðým imla hatalý devrik acýlar ile gitmeni istiyorum
kentlerin çýðlýðýna saklanmýþ kadýnlara dokunurken kirli eller
Sahipsizliðimiz ihbar ediyor bizi adaleti kýt düzene
Yüreðime büyük geliyor düþlerim
Ömrüm boyunca yaðan karla karýþýk zemherilerde
Kaburgamýn içine saklanýyorum paramparça


Benden sana dilediðince izin,
kahrýmýn sebebini anlatmaya gücüm yetmiyor
ama sen yinede bir güle baktýðýnda
beni de hatýrla en derinlerindeki acýlarla
öyle bir uzaklaþ ki karda kalmasýn izin...

Ardýnda bin hayata yetecek anýllar býraksakta git..
Zannetme ki, iþkencelerine tahammül edeceðim
Ýçime düþsede ateþin en kallavi si
gururum mani olacak ve baþýmý eðmeyeceðim
Sanma ki yaþattýðýn bu cehennem bitmeyecek
Bu cendereden kurtulamayacaðým
Senden kalan yaralar koysada beni mezara
sen yinede git....


Ömrümün arka bahçesinde kaldý çocukça gülüþlerim,
zihnimde yankýlanan sadece acýlar...
Yaþamaya mecalim kalmadý,
adýna umut dediðimiz bütün hayallerim bitti
Defalarca yazýp çizdiðin kelimeler ütopyasýnda sürgünlerdeyim...

Þimdi
içimde ki çocuk öksüz kalsýn...!
Ama sen git..
Korkulu artýk düþlerim,
yoruldum kaçýyorum;
seninle geçen mutlu günlerimiz hiç oldu mu hatýrlamýyorum...
Bir zamanlar yokluðun zehir gibi yakardý yüreðimi,
þimdi en aðýr yarasýn içimde ...
Son sözüm
yalvarýyorum ,
bütün ezgilerin sustuðu duraktayým,
yaralanmýþ bir akþam vakti
ömrümü de al git...
Yeter ki
Git...

Git...

Peri Feride ÖZBÝLGE

11. 10. 2024
Sosyal Medyada Paylaşın: