Asýl kriz kafalarda, yiðitseniz çare sunun.
Açýn bakýn sofralarda, eseri kalmamýþ unun.
Bankalar ki tam tefeci, iþler sarpa sarmýþ feci,
Baþtakiler bilmem neci, adamlarý þunun bunun.
Çok kere bizde olurdu, ezer geçer kudururdu,
Coniler önde dururdu, onun ekmeði firunun.
Daha nice kriz olur, vahþi kurtlar zevkle ulur,
Delice sofra kurulur, rýzký çalýnýr torunun.
El ve ayaklar dolaþtý, kriz okyanusu aþtý,
El güldü buþt feci þaþtý, oturdu üstüne çonun.
Fellik-fellik dolaþýyor, bitlenmiþ baþý kaþýyor,
Felaket Seddi aþýyor, yaklaþýyor artýk sonun.
Güldürmedin-ki gülesin, giderayak sürünesin,
Gel nerdesin! Aziz nesin, kes yok mu? Hiçbir raconun.
Her gün daha da bat emi, ne Nuh’u bul ne bir gemi,
Hayalinde yersin yemi, delinsin kurduðun fonun.
Ýnsanlarýn içi yandý, garibin caný da candý,
Irak sana iyi bandý, yýrtýldý görürüm donun.
Jandarma oldun baþýma, mankurt kattýn hep aþýma,
Joker oldun da taþýma, delindi artýk bidonun.
Kriz ne keriz kim öðren, kaderdir aðýný ören,
Kayserice þimdi nören, çalýþmaz atom butonun.
Lakin daha iyi günün, birazcýk çizildi ünün,
Lime-lime bak bütünün, yetmez de ha beþin onun…
Salih Yýldýz……14.10.2008
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.