sýzýnýn inceldiði yerden doðruluyorum
takatý kalmadý ömrün dilim dilim soyulmalardan
günler erirken günbegün kaydý silinir hatýralarýn
geçmiþten
hatýrlamam
belki de hiçbir þeyi
öylesine yaþarým aylarý yýllarý
tesellisi kýt zamanlarýn oyuncaðý olurum belki
yönünü þaþýrmýþ bir rüzgârýn acziyetine döner
dik duruþlarým
gecenin ay çisentileri saðanak saðanak
yoktur belki de
hiçbir ýþýðýn mananýn deðeri
ey! yüreðime yumruk gibi inen sessizlik
hýrçýnlýðýnýn kudretini azametinin aðýrlýðýný
çeksen keyfi yok günlerin
divaneliðinden
belki soluklanýrým
az da olsa kýyým günlerinin kýþ aralýðýnda
el yordamýyla yürüyen zorlama hevesleri ötelerim
kabullenirim aynanýn öteki yüzünden akan hiçliðin
göç mevsimlerini
gecenin yýldýz çisentileri saðanak saðanak
kendi kabuðumda
var olmayý bir olmayý öðrenirim
kefenin beyaz örtüsü çekilene kadar üstüme
üzülmem yokluða varlýða toprak ana
saklar beni içinde
bilirim
onun bereketli ellerinden eksilen her þey
yeniden çoðalýr gün tohumlarýnda açan güneþlere
ne canlar ne ruhlar asýrladýr ses verir derinlerden
saðýr ruhlara
gecenin ay çisentileri saðanak saðanak
kimse bilmez anlamaz yaþarken
bastýðý el kadar topraðýn nice hikmetini bereketli ederini
öylece basýp basýp gelip geçerler üstünden / üstümüzden
...............
ayþe uçar
1011202410:36