Güneşler Batmaz, Gök Yere Düşmez, Atatürk Ölmez

10 Kasým’da doðdum
Sevdalandým bir dünya liderine, Ata’ma
Gözlerinin göðünde kayboldum
Mavisinde denizlerinin dalgalandým
Kimi zaman kýyýya vurdum, kimi zaman
Balýklara, martýlara komþu oldum
Anlattým onlara Atatürk’ü
Yazdým Adýný Marmara’nýn üstüne
Ve sevinçlerimi býrakýp suyuna
Geçtim oradan Dolmabahçe Sarayý’na
Öptüm varlýðýndan, dokunduðu ne varsa
Gözlerimi, gözyaþlarýmý býraktým üzerlerine
Döndüm tekrar çizdiði yolda yürümeðe...

Aþkýndan çoðaldým yemyeþil orman oldum
Kuþ oldum kanat çýrptým, dalýnda yuva kurdum
Tarlasýnda buðday baþaðý
Deðirmen taþýnda un oldum Türkiye’min
Bir kabýn içinde suyla, mayayla buluþtum
Yoðruldum yoðruldum hamur oldum
Geometrik þekillerinde Atatürk’ün
Yazýldým-çizildim, anlatýldým, kitap oldum
Okundum, okudum devrim oldum
Gençliðin, Türk’ün gözünde, aklýnda, kalbinde
Sonsuzluða ulaþan tek lider Seni gördüm Ata’m
Ki Senin Adýn, Ebediyettir zaten...

Bu yüzden, kimse öldü diyemez Sana
Bedenindir bizden uzaða düþen
10 Kasým’da ölmek ne demek Ata’m
Aylar, yýllar, ömürler seninle var, var olacaktýr
Devrimlerinle baþlara taçsýn, sonsuzluksun
Sevginle kalplerde vatan kurmuþ
Yýllar geçtikçe çoðalmýþ, dehanla karanlýklarý yýrtmýþ
Onlarca zaferden muzaffer çýkmýþ
Dünyanýn hiç batmayan güneþisin
Sen Mustafa Kemal Atatürksün...

Senin Adýn Atatürk, Atatürk ölür mü? Ölmez
Senin Adýn Türkiye Cumhuriyeti Devleti
Cumhuriyet ki Bayramýdýr ülkemin, ölmez
Bayramlar, zaferlerin güneþidir
Güneþler batmaz, gök yere düþmez
Sen mavi atlasýn yedi renkli gökkuþaðýsýn
Türkiye Cumhuriyeti’nin Kurucu Önderisin
Dalgalanan Kýrmýzý-Beyaz Bayraðýsýn Ata’m
Ölmedin, ölmeyeceksin, Vataným seninle güzel...

Rukiye Çelik/Ankara
10 Kasým 1938/10 Kasým 2024


Sosyal Medyada Paylaşın: