HUZURU BOZANLAR GÖRDÜK
Rayýnda giderken dünya treni,
Her devir huzuru bozanlar gördük.
Mazlumlara çaldý ölüm sireni,
Cezayý çekmeden tozanlar gördük.
Her varlýk ilâhi sanat eseri,
Ýnsanlýk zalimin düzen esiri,
Döktüðü gözyaþý kimin kusuru?
Parayla zulmedip azanlar gördük.
Kanunlar nizamlar saðlam olmalý,
Bugünden yarýna miras kalmalý,
Gölgesinde herkes coþup gülmeli,
Durmadan deðiþen düzenler gördük.
Yurduna sýrt dönüp ruhunu satan,
Savaþta barýþta düþmaný tutan,
Yýlanýn koynuna kývrýlýp yatan,
Göze bakýp kuyu kazanlar gördük.
Doðrular dururken adalet için,
Sesini duymadan inleyen açýn,
Zalimin kirli pis çýkarý için,
Dünya medyasýnda yazanlar gördük.
Göz yaþý sel olup gözden akarken,
Yardým çýðlýklarý arþa çýkarken,
Küçücük çocuklar candan býkarken,
Duyarsýz ilgisiz gezenler gördük…
Dindari bu zaman kýyamet gibi,
Eþilen kuyunun görünmez dibi.
Manadan kopanlar plana tabi,
Haince sýnýrlar çizenler gördük.
Atýþmacýlar Sosyal Medya Platformunda Þair Nuh Sarýateþ’in verdiði ayak üzerine yazmýþ olduðum þiirim
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.