TÜKENDİĞİM AKŞAMLAR

Her gece sessiz ve sensiz
Yalnýzlýðýmý benimle paylaþan
Yastýðýmý ýslatan saðanaklarým
Bir de hayalini hapsettiðim duvarlarýmda
Seni yazarým, seninle birlikte yüreðimin sayfalarýna
Hangi köþeye sýðýndýmsa tutmadýn sen elimden
Sýðýndýðým bir gözyaþým bir de kimsesizliðimin
Sahibiydi yürekten

Aðustosun ortalarýydý belki
Tüm mevsimler
OLmadýðýn mevsim mevsim zamanlarýmda
Bendim üþüyen, doðsa da güneþ dünyama
Donmuþ gecelerimde yoktun ki sen hani
Üstümü örten, beni gözeten

Menekþe kokulu odalarýmýzý geziyorum her an
Arýyorum ve ararken gölgenle konuþup
Belki bir süpriz yapmaný bekliyorum
Koþarken çalýnan kapýya
Unutma, unutturma senle dolu akþamlarýmý
Gel de sevgili yeter adýný sayýklamalarým
Þiire dönsün... þiir þiir açsýn bahçemdeki
Siyah güllerim

Soldurma umutlarýmý, umutsuzluðun içinde
Geceleri mutlu rüyalara açýlsýn pencerem
Gel de rüyalarýma pür telaþ
Seninle uyanayým güne
Bak mevsim güz sonuna gidiyor
Kýþ kapýda... karlar inmeye hazýr saçlarýma
Sen yüreðimdeki aþkýnla gelde
Kapatma bahar kokan penceremdeki yeþilleri

Sessiz kalan gecelere kilitlenmiþ kapýlar
Hani nerede, ay’da seyrettiðim hale’n
Hazan susmuyor esintisi saçlarýmda
Son elveda derken sen
Ve giderken bensiz
Öðret bana bu dünyanýn çilelerine set çekmeyi
Sensizliðin akþamlarýnda çay kokulu sohbetleri
Sevgili
Kiminle yapacaðýmý öðret !
Siyaha durmasýn gözlerimdeki ýþýklar, öðret !
Yoksa tutunamam, kýrarým
Mevsimlerdeki son çizgileri de

Hep bana yazdýrdýn
Sensizliðin romanýný
Bir þarký bestelesin geliþin
Çal da þu kapýyý
Yansýn tüm ýþýklarým
Karanlýk gecelerime

Günay Koçak

8. 11.2024

Sosyal Medyada Paylaşın: