D Ü Ş

Esmer bir aydýnlýkta yitiyorum
Tükeniyorum gecenin bir yerinde
Elveda diyorum yaþayamadýðým günler

Esmer bir aydýnlýkta yitiyorum
Tükeniyorum baharlarýn bittiði yerde
Nasýl uzaklaþýyor zaman doludizgin benden
O uzak masal kentinde uyur þimdi
Hayal ettiðim mor pancurlu evler
Penceremdeki masmavi güller

Duygular doyumsuz, akþamlar esmer
Gece sefalarý açarken
Uçuþurken ateþ böcekleri saçlarýmda
Anýmsýyorum þimdi hüzzamdan yalnýzlýðý
Sonbahar rüzgarlarý eserken incir aðacýmda
Bir güz sancýsý böldü düþlerimi
Kendimi buldum düþlerin en derininde

Esmer bir aydýnlýkta yitiyorum
Doðsan, diyorum
Güneþ gibi, uykusuz gözlerimde
Bir anda yedi rengine bürünürdü gökyüzü
Belkide apansýz çýkarsýn diye karþýma
Baharlar gönlümde tomurcuða durdu

gÜNAY kOÇAK

5. 11. 2024
Sosyal Medyada Paylaşın: