GAYE!..

Ah ömrüm! Gördüm mü sende mutluluk?
Aylarý, yýllarý kederle biçtim.
Ýrem baðlarýnda oldum korkuluk,
Sanki bu hayatý ben kendim seçtim.

Talihin zebunu olduk bir kere,
Görünmez ellerde çizildi yollar.
Gayret ve çabalar hepsi boþ yere,
Sarmýþ yolumuzu amansýz kollar.

Daðlar var önümde; aþýlmaz perde,
Yönümü kar almýþ, ardýmda çöller.
Hangi yöne dönsem, deva yok derde,
Uzanmaz, bahtýma em veren eller.

Hayat bunu söyler gamsýz idrake,
Baþka ip býrakmaz tutunmak için.
Hep böyle düþünen düþer helake,
Bir de þöyle dene kurtulmak için:

Geçeriz bir yoldur; çileye sabýr
Gerekir yoldaþým, nûra yorulmak.
Gayret ve sabýrla açýlacak sýr,
Bu sýrda saklýdýr gayeye varmak...

27.02.2014 Fatih-ÝST.(Arþiv)

Enver Özçaðlayan
Sosyal Medyada Paylaşın: