Arnavut kaldýrýmlarýný bilir misiniz?
soðuk taþ yollarý...
Yetimhane yolu olunca
sizi yetimhaneye götüren yol olunca
unutamazsýnýz yýllar boyunca...
Ýlk kez geçerken üzerinden
bir þeyler söyleyecek gibi ,tökezletir
’’dertlerin,gözyaþlarýn üzerine basýyorsun dikkat et’’ der gibi
uyarýr ve serinletir...
Bu kaldýrýmlar
tüm yaþanmýþlarý taþýrken geçmiþine
yýllarý soðuk
gözleri soðuk
sözleri soðuk
soðuklar düþer soðuklar üstüne...
O soðuk binanýn kapýsýndan girince içeri
dünya durur,umutlar unutulur
ve...dudaklarýnda sözler donar
irili ufaklý bakan gözler
yaðar ýþýk gibi üzerinize
bilinmeyen gönüllere
elimi tut der gibi...
Kaç kez hüzünlü gönüller döndü geriye
üstünüzden
Arnavut kaldýrýmlarý.
Ýz býrakýyor mu geçenler
elini tuttuðun,
kumral mavi gözü çocuðun
tenör sesi arkanýzdan bakarken...
Bu ses ki hep kaldýrým taþlarý üstünde
bir abide gibi asýlý kalacak
yýllarca çýnlayarak
sen orada durdukça Arnavut kaldýrýmlarý...
Uzun yýllar sonra anýmsanan....
kolunda ne bir yar ile geçtiler üstünden
ne de sevinçleri ortak iken
anýmsadýðý hüzün kokan çocukluðu
geleceðe onunla yürürken...
BU kaldýrýmlar ve yetimhane
gönül odasýnda duran penceresiz ev
koca bir þehir içinde
küçücük bir köy.
bahri GÜNEN 6 Kasým 2024
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.