KİBİRLENME
Kibirlenme gelir ecel sýrasý,
Malýn mülkün bir kefenlik bez olur...
Söner o gün yüreðinin çýrasý,
Un þeker çok inan helvan tez olur...
Kaf daðýný geçmiþ burnun havasý,
Piþirmemiþ ilim irfan tavasý,
Ham özünde derdin kibir davasý,
Fazla uçma döner sözün köz olur…
Mirasyedi haramzade çocuðu,
Deden yaptý baban sattý sucuðu,
Boz eþeðin altýn olan boncuðu,
Gübre deðil özünüzde öz olur…
Bize sevinç insanlýðýn her demi,
Gönlünüze almadýnýz erdemi,
Dikmediniz bir tek çamý bademi,
Baltanýzla orman bahçe toz olur…
Cantekin der; bu tükürük yaðmurdur,
Kim yoðurdu bu nasýl bir hamurdur,
Yürek katran tüm özünüz çamurdur,
Arsýz mahlûk insanlarda yüz olur…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.