Ayrýlýk acýsý hasreti nasýldýr ben bilirim Dilden can kopar ruh ateþle oynar O bilmez görmez ama Bir o kadar yýpratýr can yanar Derinlerinde acýmasýzca özü parçalar Nefes almalar zorlaþýr Yok oluþ sanki baþlar Kocaman bir dünya sus pus olur Yalnýzlaþýr gökler Þarkýlar derince sessizleþir
Hislerimi sen bilirsin bilirsin ki ölürüm Ezilirim sensiz yaþamak gibi yoktur lüksüm Yokluðunda pes diyemem bükülür belim Durduramazsýn yaðmurlarýmý Göklerde bile dindiremezsin En iyi sen bilirsin fýrtýnalarýmý susturamazsýn
O kadar sinemin içindesin ki Üstüm baþým tüm hücrelerime kadar iþlisin Ne zaman ki gece hasretin çökse Bilirim aðlama seanslarým baþlar Gökteki yýldýzlar dahi nemli gözlerimde Teselliyi buðulu camlarda arar
Tesellim aynada gördüðüm yine sensin Ýçimdeki çýðlýklarým feryatlarýmsýn Gecenin koyu vakti tek sessizliðimsin Umudun vakitlerinde gelecek dersin
Gökteki kalelerin yýkýlýþýdýr Uykusuzluðum Bilir misin isimini dahi Her seferinde telafüs edince Yer çekimine meydan okumaya çalýþan bedenim Her gece ayný sahne gibi Ýnan sadece senin kaldýrýmýna Yine yýðýlacak
🩸Okyanusun Sessizliði🩸 06.11.2024 Sosyal Medyada Paylaşın:
Okyanusun Sessizliği Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.