güzün inci kirpiklerinden düþtü kýzýl sarýnýn tonlarý
rüzgârlarýn kudretinden titredi gazeller tepesi
þimdi kasým kokulu yollarý ýslar yaðmurlar
ýslak þemsiyeli kadýnlar çocuklar adamlar geçer
kaldýrýmlarýn üstünden pencerelerin
önünden
gönüllerde ýlýman buhur ve ýslaklýk
uzayýp giden silüetlerin gölgesine akan zihinlerin týkanýklýðý mý
bunca acýya siteme sebep yoksa yalnýzlýðýn
insan üstüne binen aðýr külfeti mi
sonbaharý sýzlatan
yürekleri aðlatan
sessizliðin
ve soðuðun birleþtiði yerden gelir öfke
karanlýða pay biçen kederler üzüntüler sýðmaz olur
dudak kývrýmlarýnýn çivilenmiþ
yaralarýna
bir türlü anlayamam
insan niye hep sonbaharda ölür sonbaharda doðar
sararmýþ yapraklarýn çýlgýnlýðý mý çarpar insanýn yüzüne
ve sevdiklerini niye hep sonbaharlarda öldürür
söker kalbini atar sokaða
sonra gecikmiþ bir yas bir hüzün tutar ayrýlýða
kýrar aynalarýn dilsiz aðýzsýz gözünü
ve sessizce geçer kývrýlýr kapý ucuna
gelip geçen kimliksiz adýmlarýn
çetelesini tutar kara kaplý
deftere
gündüzden daha çok geceleri sever
çýlgýn poyrazlarda kapýyý pencereyi tokatlayan rüzgârlarla
birlikte þiirler söyler aðýtlar yakar
yoksa bu bir sonbahar deliliði mi
ya da hüznün eli kýrbaçlý yalnýzlýðý mý bilinmez
öyleyse býrakalým aksýn günler baþý boþ
ve sonbahar sonbaharlýðýný yapsýn yoluna taþ koymayalým
býrakalým aðlatsýn bizi býrakalým yýpratsýn aþký
býrakalým ayrýlýðýn çýðýrtkanlýðýný yapsýn
olacaklar olsun bitsin tümden
þunun þurasýnda kýþa ne kaldý tipi tutar kar yaðar
sýcacýk evlerimizde nadasa çekilen ruhlarýmýz kalplerimiz
baharla yeniden filizlenir aþka sevdaya
yeniden doðar yeniden estiririz dört kollu rüzgârlarýn aðzýndan
hepimize lila zambaklar ýsmarladým güneþin som sýcaðýndan
haydi tutunun umudun eteðinden sonbahar zevzekliðinde
kuþ dilinden þarkýlar getirdim
oturup dinleyin
................
ayþe uçar
0611202403:48