Yunus Emre gibisini aradým hep, taptuðu, Mevlana gönüldaþý, yokmuþ Þems gibisi… Her yerde Seyyid derler, birisi türedi, Peþinde ne gördüysem, ipi kopmuþ gezer bu!
Tasavvuf dedikleri olmuþ ekmek kapýsý, Her içeri giren almýþ cennet tapusu. Sarýk, cüppe giymekle olur mu Allah dostu? Bozulur muydu insan, býrakmazdý doruðu!
Piþeceksen kalpte piþ, giyside yok marifet, Maneviyatýnda doy, olsun zikrin afiyet. Makyajla, iki yüzle yaþama da zafiyet, Zamanýn Müslümaný ol, çýkar cüppe kavuðu!
Saffet Kuramaz, 04.11.2024, Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
saf şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.