Gökyüzü darağacı hümanist şiirlere yurt yüreklere

Yanýþlardan süpürülen küldü elleri
Nimeti üç kez öpüp
kalbine koydu
Bildiði tüm dualarla örttü acýyý
Tenden konteynerlerin üzerine
sustu karanlýða
Gamzelerdeki çiçek ölülerini öpen
kan kelebekleri





Dünyayý göðsünde doyuran kadýnýn
týrnaklarýnda uzuyor
Aç býrakýlmýþ kýrgýnlýklarý
çocuðun
Hâlâ ýslak ve soðuk ayaklarý
Göðsünün sýzlayarak doðurduðu
süt kefenler teni
gökyüzünün sýnýrsýzlýðýna yansýrken
yüzünün derinlerindeki delirmiþ kederi





Umudu esir alýr
bilinmezin
demirden korkuluklarý
Kahýr ince soluklu bir yol çizer
kýrýk kanatlý umu kuþlarý
Ölümsüzlük öyküleri taþýrken çocuklarýn uykularýna
Göz kapaklarýna yýkýlýr þehirler







Yüzünde üþümüþ tozlanmýþ sesi
Yitik annenin gözleri
Yanýþlardan süpürülen küldü elleri
Evet sen çocuk
Annenin teninde dinlediðin
kýrmýzý benekli masallarda uyu
Gözlerinde mor çiçekler boy versin
Gökyüzüne çizdiðin þeceresiz düþlerde






Ne garip
Hoyrat bir geceyi hece hece vuruyor þiirler
Sýfýrýn dirayetsiz kývranýþlarý
Eyyy yürekler direnç göster
Hiçliði dilendiren dualar üþüþüyor
Sineklenen çürümüþlüklerin üstüne






Bir sapanla göðü vuruyor
Kuþlarý masallarý çýðlýklar
Bir çocuk gülüþünden yaralanýyor
Gözlerinde ninniden þehirler
Düþlerini ýsýrýyor
ruhunun acýyan boþluklarý
Mavi saçlý denizlere göçüyor büzülmüþ korkularý
Rüzgâr eðiliyor usulca tene
Ney gibi bir fýsýltý
Ýçimde uyu
Kokunu ört üstüme
Dört yaným ses lekesi
Korkularým fokurduyor
Sen susma anne









Sosyal Medyada Paylaşın: