Ça
VAZGEÇTİM
Hayat isyandý,
Ziyandý hayat,
Haksýzlýktý yaþamak,
Acýmaktý yaþamak,
Ölmekti ayný zamanda yaþamak,
Ne garip demi ama tam olarak böyle,
Ölmekti yaþamak...
Her gün her an ruhunun katledilmesiydi,
Ruhunu ellerinle parçalamaktý,
Vazgeçmekti kendinden,
Ýþte þimdi vazgeçtim kendimden
Ve anladým,
Kafamý duvarlara vura vura anladým,
Kendi ruhumun katili oldum...
Annesinin yarasýný sarmadýðýný kimse sarmaz,
Annesinin sevmediðini kimse sevmezmiþ...
Bir kere öðrenemediysen sevilmeyi,
Öðrenemezmiþsin tekrar...
Vazgeçtim hayat senden,
Ruhumdaki yaralar kapanmaz artýk,
Býraktým umud etmeyi,
Baðýra çaðýra, aðlaya aðlaya,
Söküp aldým o umudu kalbimden,
Parçaladým ruhumu, yok ettim.
Ýþte duy beni hayat sen kazandýn,
Vazgeçtim mutlu olmak hevesinden...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.