"“Ben Kureyþ’ten kurutulmuþ et yiyen bir kadýnýn oðluyum”
bu baðlarýn topraklarý adem en çok çiðnenen söz baðýndan koparýldý derin vadilerde aktý yýldýzlarda parladý güle yazýldý daðlarda karlandý.. buharlandý. oysa "ben batan þeyleri sevmem" dedi.
konuþtukça konuþur aynalar kumdan çiçekler ve yeryüzü güneþi.. gözlerime doðru yüksel daha ve ayrýlýksýz.. bir kopuþla gel hakikat kelimelerden geçmez.
serap ne çok. inanmanýn tadýnda güvercin kanadýnda narin bir þarký aðýdýyla girerek yâd-ý beyza avlusuna Þam’ýn doðusundan göðün kýzýlýndan bir ýrmakla saçlarýnda bütün boðulmuþ bir aðýr..
ipince bir duyuþla gel saçlarýný taramamýþ fýsýltýlar.. kalbinle dünyayý ’yokla’ gözlerin varlýk serenâdý hiç edip cümle kapýyý suya yazýlaný yazýlmayaný göðsüme dilek aðacý..
ellerimle hürlüðünün bir olduðu vakti kucakla bana kollarýn yeter.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ebvâb Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.