Yeniden Doğuşun Şafağı
Gözlerimi açtým, yeni bir güne,
Umudun bulutlarý daðýlmýþ,
Yaðmurdan arta kalan serinlikte,
Güneþ, yeniden doðmuþ...
Her þey baþka, her þey taze,
Doðanýn kalbinde yankýlanýyor,
Börtü böcek sesleriyle birlikte,
Hayat yeniden fýþkýrýyor...
Ýnsanlar yürüyor yollarýnda,
Gözlerinde sevgi, yüzlerinde nur,
Her adýmda bir tebessüm,
Her bakýþta þefkatin çehresi...
Birbirlerine selam verir gibi,
Sessizce, ama derin bir saygýyla,
Sanki dünya baþtan yaratýlmýþ,
Ve biz, yeniden doðmuþuz...
Topraðýn kokusu, yaðmurdan kalan,
Gökyüzünden inen rahmetle dolu,
Her köþe, her çiçek, bir dua gibi
Yerden göðe yükseliyor sanki...
Bir anlýk sükûnet, bir huzur aný,
Kalp atýþlarým, dünyanýn nabzýyla bir,
"Ýþte," diyorum içimden,
"Hayat ancak böyle yaþanýr...
Artýk bilerek ve görerek,
Her nefesin kýymetini hissederek,
Mutluluðu aramadan, onu yaþayarak,
Ýnsan olmanýn huzuruna var olmak...
Ey dostum, sen de gör, sen de hisset,
Bu saf, bu berrak uyanýþý,
Yaðmurdan sonra parlayan hayatý,
Kendi içinde doðan o parlayan ýþýðý...
Bu gün, hepimize bir armaðan,
Doðanýn þefkatle sunduðu,
Ve kalplerimizi yeniden baðlayan
O büyük, sessiz, kutsal yaþam iþte bu an...
Erol Kekeç/01.11.2024/13.00/Namazgah/ÝST
Sosyal Medyada Paylaşın:
TİLHABEŞLİ FİLOZOF Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.