Daðlar tepe olmuþ, tepeler ören Geçmiþi arasam, var mýdýr gören Gelincik açmamýþ, yok yediveren Tohuma can veren yapý kalmamýþ
Hani, kýrýk camlar, yamalý perde Yedi horantalý kerpiç ev nerde Duvarý yýkýlmýþ, çatýsý yerde Hezen’i kýrýlmýþ, kapý kalmamýþ
Eyvah la bitiyor sonu sözümün Boþaldý pýnarý iki gözümün Cevize baþ tutan, kara üzümün Çubuðu kurumuþ, çöpü kalmamýþ
Alibaba; azap, müstahak kul’a Tükenmiþ, fakirin minneti çul’a Her karýþ topraðý satýlmýþ pul’a Kimsenin üstünde tapu kalmamýþ
Embesil: budala, aptal, ahmak Tiran: zorba hükümdar. Eski Yunan’da, siyasal gücü tek baþýna elinde tutan kimse Fava: bakla ezmesi Kaðný: öküz ya da manda koþulan, ilkel taþýma aracý Köp: kaðnýnýn ön ve arkasýna konulan uzun tahta (Anadolu’da, döven sürerken,öküzün dýþkýsýný tutmak için yapýlmýþ tahta kap) Duy: ampul yuvasý Lüküs: piknik tüpü yada gazyaðý ile çalýþan, eski bir aydýnlatma aracý Horanta: ayný çatý altýnda yaþayan kiþiler. Ev halký Kerpiç: duvar örmek için kullanýlmak üzere, tahta kalýplara dökülerek kurutulmuþ, samanla karýþýk balçýk Hezen: damlý toprak evlerde, kiriþin üzerine dikine konulan kalýn ve büyük aðaç
Sosyal Medyada Paylaşın:
Alibaba Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.