köz
Jüli d.

köz

herkes kendi karanl��na tutkun
herkes ne bulsa kendi ma�aras�na ta��yor
duvarlar�nda su co�kusu ma�aran�n
�o�ald�k�a daha zengin daha bencil
ya�murlar ya�s�n uzun uzun
ar�ns�n d�nyan�n arka sokaklar�
ya�mur ya�murlar� da y�kas�n

�ocuktum ne zaman bir cana zul�m
ne zaman ortal�k toz duman
sesim o c�rlak ustura yang�s� sesim
en y�ksek perdeden arya
sus derdi annem,
Allah b�y�k.
(amenna ve saddakna)
ben susmay� hep g�nah sayd�m

bana masal anlatan ninem olmas�nd�
ziyan� yok
kur�un askerli dergilerim
denizk�z�ndan tan�d�klar�m
be� ta� oynad��m hayal� arkada�
ekme�i tuzu b�l��t��m� mahalle �mre bedel
biz bez bebekleri bile olmayan dik ba�l� veletler
badem a�a�lar�, karaa�a�lar
k�r�k kol diz kapak yaralar�
ne zaman yoklasam hep bi �okluk
b�y�mek� i�te ans�z�n deprem
ba�ka �ehirler karma�a
buz gibi uzak �ehir duvarlar�

sonra ben baz� �eyleri bildim
bildi�im kendim gibi de�ildi
insan insana kurt insan insana suistimal
insan annesinden uzakta bi hi�
insan babas�ndan ayr� yar�m
insan, i�imden ��kan yaral� kurt
bu uzun bu netameli yerde
bu �st�m�zden ge�en silindir bu asfalt bu yak�c� ��l�k
durup bakt�m
ben asl�nda toprakt�m
ad�m� yol koydum
sonra toz barut kur�un
durup bakt�m ben bal��kt�m

�ocuklu�undan ne getirdin diyen �ocuk
karabasanlar riyalar aras�ndan kopart�p
bir top karanfil

k�rm�z�

Sosyal Medyada Paylaşın:

Jüli d. Şiirleri

En Çok Okunan Şiirleri

İçdeniz İcazet Mühre Kederli Kediler Şehri ATEŞÎN Siccil yahut Siccîn Siyahüzüm Bu böyledir Bi kalbin selim Külkedisi ve Mahallenin Şövalyesi

Anasayfa

Şiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

İletişim

köz