Seni o kadar istedim ki hayatýma katmayý Senle çoðalmayý Gün be gün Sabahlara varýrken kokunla
Öyle erteledim ki Senle beni yarýna Sonunda elimde kalacaklarý bile bile Öyle erteledim ki yarýný Öyle acýdý ki içim
Bir piyanonun tuþlarýnda ki þiir gibi Ýçime aktý geçmiþ Ben senle bir tam olamadým sevgilim Seni yorumlayamadým söylediklerinle Keskin bir yara gibi sýzlatýrken içimi Düþüyormuþum meðer hayatýndan kalanlarla bilemedim..
Kýrýntýlarým yetmedi kendimi sunmaya bir diðerine Bitkindim bu oyunda Aylarca bekledim durdum ayný yerde Anlayaným olmadý, yürüyenim yanýmda Soluksuz kaldým günlerce sevgilim bilenim olmadý.
Yaðmurlardan sonra yalnýzlýk baksa duruyormuþ insanýn üzerinde En çok içindeki rutubet kokuyormuþ insanýn Þemsiyesi senin olduðun yaðmurlarým oldu Kanatlarým oldun, uçamadým..
Baþka rüzgarlar Baþka telaþlar aldý senin derin yerini Ýlk basta aldý sandým Nasýlsa dolardý Olmadý Taþ ördüm içimdeki bahçeye
Yýllar geçti kimse giremedi..
susamuru
Sosyal Medyada Paylaşın:
susamuru Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.