"Sen benim, gerçeðini kendime bile itiraf edemediðim, yarýnlara dair, en büyük yalanýmdýn... Suya, yazýlan, tuzdan itiraflarým. Erisem, varlýðýmý feda etsemde, seninle iken, içinde kayýp olacaðým, ama herþeye raðmen, seninle olduðumu bileceðim okyanusumdun. Ben tuzdum, sen su... Bir birine hasret, birbirene haset. Ben razýydým, göðsünde ölmeye. Sense, sensiz, yüzmeyi bilmeyen balýðý, baþka denizlere attýn! Þimdi, çaðýrýyormuþsun, "keþke gelsin" diye. Çok geç artýk, ben, sensizliði öðrendim ve beraberinde sensizde olabileceðini ölümün. Ömrünün, ömrümle baðýný kesen kadýn, Sen, sadece itiraf edilmeyen, bir yalandýn... __þairþizofren__ (sahibini arayan gölge)
Sosyal Medyada Paylaşın:
şairşizofren Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.