CUMHURİYET DESTANI
CUMHURÝYET DESTANI
Milletimin kanýna karýlmýþken cesaret,
Yakýþmazdý bizlere ne zillet, ne esaret…
Kan verdi Albayraða nice þehit ve gâzi,
Canlandý gözümüzde eþsiz, haþmetli mâzi…
Yine bir yiðit çýktý en zorlu anýmýzda,
Üçler, Kýrklar,Yediler saf tuttu yanýmýzda.
Sýrtlanlar parçalayýp yutmak isterken yurdu,
Belli ki unutmuþtu yaralý olan kurdu…
Oysa dünya bilirdi, her Türk doðuþtan nefer!
Baþkomutan ardýndan halkým eyledi sefer…
Nice kýnalý koçu kurban ettik cephede,
Kalpaðýyla görüldü Ata’m Kocatepede.
Ýstiklâl aþký ile daðlarda ateþ yanar,
Ýnönü ve Sakarya, þahlanýr Dumlupýnar…
O gün savrulan kafa, kol, bacak, kemik, etti,
Ýki meydan savaþý, þükür zaferle bitti…
Ýngiliz, Fransýz’ý vatan baðrýndan söktük,
Ýzmirde Yunanlý’yý toptan denize döktük.
Sonlandý illerimde Ýtalyan’ýn talaný,
Hilal’e yenik düþtü, ehl-I salip yýlaný…
Yeniden dalgalandý ufkumuzda Alsancak!
Onun yüce kadrini bilir can veren ancak.
29 Ekim’de Meclis’ten çýktý karar,
Hakimiyet hükmünü hür iradede arar…
Milletimin her ferdi âþýk sana hürriyet!
Niyazkâr ebediyen yaþasýn Cumhuriyet!
Köksal CENGÝZ (Niyazkâr)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.