Anın Güzelliği
Yaþamak bir sanattýr,
Bir damla yaðmurda gökkuþaðýný görebilmek,
Karanlýkta el yordamýyla bulup hayatý,
Ona sýmsýký sarýlabilmek...
Yaþamayý bilmek deðil yalnýzca,
Yaþayabilmek derin bir sýrdýr, bir marifet.
Her nefes, bir fýrça darbesi gibi
Ýnsaný kendisiyle baþ baþa býrakan,
Aklýna düþen sorulardan
Cevaplar çýkarabilmek…
Bilir misin, kuðunun zarafeti gibi,
Süzülür hayat içimize, habersizce,
Oysa kuðu uçmayý bilir,
Doðasýnda saklýdýr rüzgarýn gücü,
Ýnsana da yaþamak, anlamaktýr belki,
Ama anlamaktan öte, yaþanacak aný
Ýçinde duyabilmektir...
Ne çok vakti heba etmiþiz aslýnda,
Boþ iþler ardýnda koþarak,
Yaþamanýn sanatýný öðrenmeden,
Sanatýn yaþamý biçimlendirdiðini anlamadan,
Zamaný elimizden kayarken seyretmiþiz,
Oysa zaman, kendi kendine akan bir ýrmak,
Geri dönmez ama her an yenilenir durur...
Son diye bir þey yok belki de,
Sadece yeni baþlangýçlarýn örtüsü,
Kendi sonlarýmýzda,
Beynimizde kapanan kapýlar...
Þimdi anlýyorum;
Son, sonsuzluktan bir parçaymýþ,
Her bitiþ, bir doðuþa gebe kalýrmýþ,
Her ölüm, bir filiz olurmuþ;
Geç kalýnmýþ bir vakit yok bu hayatta,
Her an, yaþanacak anlarýn en güzelidir aslýnda...
Erol Kekeç/Eylül-2009/Çengelköy/ÝST
Sosyal Medyada Paylaşın:
TİLHABEŞLİ FİLOZOF Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.