29 Ekim 1923

Doðum Günün Kutlu Olsun Türkiyem

YÝRMÝ DOKUZ EKÝM 1923
DOÐUM GÜNÜN KUTLU OLSUN TÜRKÝYEM

Doðum günün kutlu olsun Türkiyem,
Doðan günde Ne Mutlu Türküm Diyem.

Günlerden Yirmi Dokuz Ekim günü,
Oluyordu bu gün Türk’ün düðünü.

Kabul ediyoruz cumhuriyeti,
Tüm halka saðlýyoruz hürriyeti.

Saðladý Atam bize istiklali,
Yükseldi Türk milletinin hilali.

Temizlendi Anadolu düþmandan,
Cumhuriyeti kurdu baþkomutan.

Davullar çalýndý kuruldu meydana,
Atatürk dedi bütün dünya ona.

Ankara oluyordu baþkentimiz,
Yönetilir ordan memleketimiz.

Sevinir Ankara On Üç Ekimde,
Cumhuriyet olur memleketimde.

Kaldýrýyordu Atatürk hilafeti,
Tesis ediyordu Cumhuriyeti.

Sona eriyordu artýk saltanat,
Olmuþtu Atatürk Türk’e kol kanat.

Geçmez yönetim babadan oðula,
Fýrsat veriliyor gayri her kula.

Ýsteyen gelecektir yönetime,
Hizmet edecekti Türk devletine.

Ülkeye geliyordu demokrasi,
Halkýn kendi kendini yönetmesi.

Kurulacakdý ülkede partiler,
Yönetir Türk’ü iktidardakiler.

Yaþayacak Türkiye seçimleri,
Seçilecekti millet vekilleri.

Seçme seçilme verilir kadýna,
Cumhuriyet denir bunun adýna.

Yönetecek bizi Türk’ün her ferdi,
Olmayacak artýk kimsenin derdi.

Cumhuriyet kimsesizin kimsesi,
Mutluluk içinde olur ülkesi.

Gelmiþti artýk vakti zamaný,
Atatürk oldu ilk Cumhurbaþkaný.

Türkiye’nin ilk Reisicumhuru,
Olacaktý artýk halkýn huzuru.

Kalmýþtý kötü günlerim geride,
Umutlarýmýz var daha ileride.

Yaþýyorduk Atatürk’ün devrini,
Deðiþtirdi Atam tarihin seyrini.

Þimdi sýra geldi hizmet vaktine,
Sarýldý Türkiyem Atatürk’üne.

Atatürk’le geçiyor günlerimiz,
Mutlu olmuþtu bütün evlerimiz.

Dinliyorduk Ata’nýn her sözünü,
Seviyordu Atatürk’üm özünü.

Sesleniyordu halka her törende,
Dinliyordu Atatürk’ü görende.

Cumhuriyetin onuncu yýlýnda,
Büyük geliþme vardý Türk yurdunda.

Az zamanda çok büyük iþleri,
Gerçekleþti Atatürk’ün düþleri.

Daha büyük iþler yapmak azmimiz,
Refaha kavuþacak milletimiz.

Daha çok durmadan çalýþacaðýz,
Bütün zorluklarý da aþacaðýz.

Muvaffak olacaðýz þüphem yoktur,
Türk’ün karekteri yüksektir çoktur.

Türk milleti çalýþkandýr zekidir,
Kafasýnda tuttuðu da ilimdir.

Yükselecektir milli kültürümüz,
Milli birlik duygusudur ülkümüz.

Iþýk tutar onun bu güzel sözleri,
Aydýnlatýyordu devamlý da bizleri.

Anadolu’da yaþayan insanlar,
Atatürk’ün deðerini çok anlar.

Baþlamýþtý Türkiye kalkýnmaya,
Teknoloji de yerini almaya.

Sanayi kolunda ve tarýmda,
Çok geliþecek ülkemiz yarýnda.

Alacaktýr dünyada ki yerini,
Bilecek cihan Türk’ün liderini.

Ders veriyordu Atatürk’üm bize,
Yol gösteriyordu tüm hepimize.

Diyordu Türk Öðün Çalýþ Güven,
Atatürk’tü Türk milletini seven.

Ondan bahsediyor bütün kitaplar,
Benimsendi ilke ve inkilaplar,

Soyadý ile kýyafet kanunu,
Harf inkilabý takip etti onu.

Yapýldý ekonomi de hukukta,
Doðuyordu Türk güneþi ufukta.

Her konuda oluyor yenilikler,
Yükseliyor Anadolu’da Türkler.

Cumhuriyetçilik, milliyetçilik,
Halkçýlýk, laiklik ve devletçilik.

Ýnkilapçýlýk ise sonuncusu,
Bunlar Atatürkçülüðün konusu.

Hepsi de Atatürk’ün ilkeleri,
Halk yararýnadýr nitelikleri.

Tam anlamýyla Atatürkçülük,
Tabiri caizse hepsi Türkçülük.

Demiþti Ne Mutlu Türküm Diyene,
Yakýþtý bu söz onu söyleyene.

Ata’ydý büyük Türk milliyetçisi,
Muhteþemdi gençliðe hitabesi.

Ey Türk gençliði birinci vazifen,
Türk istiklalini koruyacaksýn sen.

Ýstiklalinin yegane temeli,
Bu temeli sen hazinen bilmeli.

Ey Türk istiklalinin tek evladý,
Bu ahval içinde vazifen adý,

Türk’ün istiklalini kurtarmaktýr,
Bu Türk cumhuriyetini yaþatmaktýr.

Muhtaç olduðun kudret damarýnda,
Mevcuttur bu senin asil kanýnda.

Böyleydi bize onun hitabesi,
Altý çizicecek her kelimesi.

Bunlar milliyetçiliðin özeti,
Yaþayacak elbet Türk’ün devleti.

Örnek oldu gençliðe hitabesi,
Türk gençliði oluyor talebesi.

Türk gençliði gider onun izinden,
Ayrýlmaz Ata’sýnýn bu sözünden.

Ülkede baþlar kalkýnma hamlesi,
Oluyordu Türk’ün ilerlemesi.

Yenilikler yapýlýr her kademede,
Yol alýyoruz biz ilerlemede.

Peþpeþe geliyordu yenilikler,
Seviniyordu onlar ile Türkler.

Meclisten çýkýyordu tüm kanunlar,
Halkýn yararýnaydý bütün bunlar.

Sarýlýr milletimin yaralarý,
Aydýnlandý onlarýn dünyalarý.

Bir güneþ doðmuþtu Anadolu’da,
Geliþiyordu ülkem her konuda.

Yönetiyor Türk’ü Mustafa Kemal,
El atýyordu her iþe de derhal.

Hizmet ediyor cennet vatanýma,
Eserler yapýlýyor her yanýma.

Yurdun dört tarafý oluyor imar,
Atatürk veriyor her iþe karar.

Mutlu etmekti milleti amacý,
Yaptýk bizler Ata’mýzý baþtacý.

Geçirdik onunla güzel günler,
Yolundan gider Ata’nýn yüzbinler.

Türk ýrkýnýn yiðit baþbuðlarýndan,
Yürüdük birlikte Ata’nýn ardýndan.

Olmuþtu Ata milletin paþasý,
Kalmadý halkýnýn hiçbir tasasý.

Anadolu’ya gelmiþti mutluluk,
Rehber oldu nesillere de Nutuk,

Söylev ve Demeçler onun kitabý,
Öðüttü Türk gençliðine hitabý.

Mevcuttu orda Ata’nýn her sözü,
Görüyordu onun uzaðý gözü.

Alýyordu her tedbiri önceden,
Her olayý düþünüyor inceden.

Devlet iþinde Ata’mýz çok hassas,
Kanun, nizam tüm iþlerde ki esas,

Çýkýlmazdý mevzuatýn dýþýna,
Çýkmamýþtý hiç bir kanun boþuna.

Çýkarmýþtý sayýsýz kanunlarý,
Uygular onu Oðuz’un torunlarý.

Ülkemiz girmiþti artýk rayýna,
Yön verdi Atam genelkurmayýna.

Tesis ediyor Ata Türkkuþu’nu,
Saðlayacaktýk bizler uçuþunu.

Kuruyordu sayýsýz fabrikayý,
Alkýþlýyordu tüm millet Ata’yý.

Bayraðýmýz dalgalandý göklerde,
Ata’mýz yaþýyordu yüreklerde.

Neler yazsak az gelir Atatürk’e,
Minnettarýz biz de bu büyük Türk’e.

Araþtýrmacý ve Yazar
Destan þairi

Mesut Kýlýçoðlu

Sosyal Medyada Paylaşın: