Hükmünü kim verdi ve nedendi yaþananlar Bir silsilesidir hüznün toplamý diyar diyar Ne güzde var dinginlik ne de bahardýr þenlik Elleriyle vermez mi ilhamý kaderine insan O halde nedendir mutsuzluk neyedir isyan Her sýrrý öylece paylaþmak istemesem de Onlar vurmuþ yolunu ihanetin odaðýna Biri aykýrý giderdi yine de, söyle o sen mi?
Bir ilki deðildir elbette asil bir duruþtur bu Asla düþürmedim içe senden yana kuþkuyu Hepsinin belliydi safý, yok diyecek bir sözüm Binlercesinin içinde parlardýr sanki ýþýk gibi Hep kal istikâmette dönme sakýn sözünden Kýrýk da olsa kalpler akar sevgi gözlerden. Ýster bir yýl sonra gel dilersen kal gurbette Yeter ki duymayým ihaneti, kal ki deðerde Bir saðlamca dayanaksýn gönle zeminde Bir yol ki bu uzun çekilemez de yalnýz Yoksa da varlýðýnsevgin kalsýn benimle.
Her anýna geçmez hayatýn bizden hüküm Bizi bizden eden þey ihanettir iki gözüm Öylesine bir savruluþa açar ki bahtta kapýyý Hazineler dolusu zenginlik dindirmez acýyý.
Dönünce sýrtýmý isterse haince vursunlar Aldýrmam bu ihanete çamur da atsalar Oysa sen baþkasýn, deðmemeli o öze kara Cümlesi silsilesiyle o iðrenç balçýða dalsa da Ýstemem düþme yeise açma yürekte yara.
Bir istikamet üzeredir sözümüz, sanýmýz gölge Hayat sýnýyor her demde bizi perde perde Senle yürümek var ya bu yolu her zeminde Adýmlar hep bendeydi, oysa sen hep nazende.
Oðuzhan KÜLTE Sosyal Medyada Paylaşın:
Oğuzhan KÜLTE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.