Nasýl da silkelenerek bir uyanýþtý bu Sanki ta çocukluk düþlerimdi çalýnmýþ Oysa her þafakta coþkunca bir doðuþtu Anladým ki ruhum çokça örselenmiþ Tarihi belli olmayan bir zamanda yetim kalmýþ.
Niçinleri sorgulamaktan çok yoruldum Nedenlerle yol almakla da boðuldum Daha bir gün öncesinin acýsý dururken Zamana yenilgiymiþ bu hayat akarken.
Renkli bilyelerin büyüsüne kapýlmýþtýk Uzunca bir süre hazzý kalýr da sanmýþtýk Þimdi ne tutacak bir aný ve de ses kaldý Gün batarken gözlerim ufukta takýldý.
Bir ben deðil, herkes mutlu olsundu Onlarla beraber renkler coþkundu Bir daðýlýþ ki bu bitimsiz ve can da yakar Her gün doðumunda ruha acý katar.
Sayki içimizdeki bu adým adým ölümler Kazma ile her vurdukça günü sönümler Mezara var mý gerek bilmem, bu minvalde Diri diri ölmek denen buymuþ bedeninde.
Ýçimizden birileri ve bir þeyler de yitiyor Gelen gün kýsmetten müjdeler vermiyor Eldekilerin kýymetini kimseler de bilmiyor Bir savrulmak ki bu anlatýlmaz, derinleþiyor.
Kimsenin yüzünde neden kalmadý neþesi Kimler getirdi bizi bu hale bu neyin diyeti Yaþamak ayakta durmak deðil, canlýlýktý Nefes alýrken hissedilen neden mezarlýktý.
Kabir içinde olanla aramýzdaki fark Onlar kurtulmuþ olanlar dönmez de çark Oysa her dönende katmerli verilir dertler Yeryüzünde bitiyor mu hadsiz namertler.
Her ne oluyorsa þu içte buluyor yanký Kimseler bilmezler acýyla dönen çarký Bize inemezler de artýk, vakit çok geç Býçak sýrtýdýr þu hayat incelir de incelir Belki de kabirden önce ölmek de gerekir.
Bir umut ýþýðýyla sarýlmak isteriz güne Keþkelerin yankýlanmasýndan çektik çile Ya gür bir sesle varýz demelidir silkinerek Bu da tutmazsa yok oluþtur son silinerek.
Oðuzhan KÜLTE
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oğuzhan KÜLTE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.