sen doðarken yýldýzlarýn kuþatmasýnda mýydý penceren? yüzündeki aydýnlýk oradan mý kaldý bulutlu ömrümdeyken þimdi yüzün penceremi yýldýzlar kuþattý hiç bu kadar güzel deðildi yýldýzlar ve gece sen olmadan önce...
nice ýslanmýþtým tuzlu bir tat deðerken dudaklarýma haykýrýþlar iç organlarýmý zedelemiþti ayrýlýklara suskun tepkilerimde sanmýþtým ki kalbim sevmek iþlevini kaybetmiþ sanmýþtým ki ciðerlerim yetmez artýk bir aþkýn solunumuna ama þimdi artýk iþe yaramaz dediðim yanlarýmdan .../seni doðuruyorum
saçlarýmda huzurun yolunu çizer ellerin uzaklaþtýrýr boðulduðum sulardan bir bahçeye açýlýr; içinde en sevdiðim çiçekler açan bir akþamüstü seni beklerim ocaktaki iki tas çorbayla getirdiðin ekmeði paylaþmak için çok geçmeden farkýndayým en büyük zenginliðimin .../kapýdan giriþin olduðunu...
aðustos2006
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehtapkaraman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.