ZAMANA TUTUNMAK

ZAMANA TUTUNMAK

Ölüm, yüklendiði karanlýk bavuluyla aðýr
adýmlarla yürüyor,
Son bir nefes gibi titrek, her an son bulacak.
Yetiþ, yetiþebilirsen hayallerine,
Tutun zamanýn köhne duvarlarýna,
Aþýr aþýrabildiðini, zamanýn solgun kilidinden.

Saklý kalmýþ umutlar gibi, derin nefesler çek içine,
Bir okyanus gibi derin, bir yýldýz gibi uçsuz bucaksýz yaþa.
Hayatýn bir gökkuþaðý misali her rengi saklý,
Her renk kendi hikayesini fýsýldar kulaklarýna,
Kimi yarým kalýr, bir masalýn ortasýnda,
Kimi sonsuzluða uzanýr, yýldýz tozlarýna sarýlý.

Bil ki sevdiðin her an,
Sonsuzluða bir iz býrakýr;
Bir damla su olur evrenin döngüsünde,
Bir yaprak olur, mevsimlerin dilinde.

Ne sevilmek için dokun kimseye, ne de bir ödül umarak,
Mutluluða muhtaç kalmasýn ruhun,
Ona safça dokun, aþkla, karþýlýksýz.
Bir çiçek gibi aç, sýrf açmak için,
Ve bul, sevilmeye deðer olaný;
Yüreðin onurlansýn o saf aþkla.

Mutludur zaten, karþýlýksýz seven,
Bilir ki, her sevgi bir kelebeðin kanat çýrpýþýnda,
Bir esintide, bir bakýþta yankýlanýr.
Ve aþk, bir gökyüzü gibi geniþler önünde,
Karþýlýk beklemeyen yürekler arasýnda.

Ölüm ardýmýzda gölge gibi beklerken,
Yaþanacak ne varsa önümüzde parlýyor.
Tut zamanýn elini,
Bir düþ misali savrul, býrak hayat dokunsun sana.

Her ânýnda bir hazine gizli,
Sadece onu görecek gözlere sunulmuþ.
Yaþadýðýn her dostluk, her sevgi,
Sonsuzlukta yankýlanýr;
Ve nihayet, bir bavulda deðil, kalplerde taþýnýrsýn.

Mahmut Fakhani
Sosyal Medyada Paylaşın: