aramýzdaki uzaklýk kadar sýr tuttu denizi çiçek koklamýþ rüzgarla bezedi onu koþtu koþtu kan ter içinde tuttu omzunu kime yetiþse yürüdükleri üzerindeki kazak söküldükçe düðümlü sevdiði havalara baðýþladý serçe konmuþ kulak ardýný
dýþarýda karartmadan çýkmýþ çocuklar dokununca yan yatacak gemi bitirdim aðzýndan akan özsuyu artýk kanamaya hazýr, bulutlarýn çarpýþtýðý gecem altýn göz yaþýyla daðlýyorsa meryemi
eski bir harita göstermiyor geçtiðim nehirin aslýnda çöl olduðunu
girince ölü buldum yaþadýðým her kenti
~
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nevin subaşı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.