Elveda Yankıları
Boþ odalarda uyanmak, yerde gözyaþlarý
Dokunuþun sadece bir hayalet, artýk olamayýz
Rüzgarda aþk mektuplarý, gecede fýsýltýlar gibi
Sözler, sabah ýþýðýnda kaybolup gidiyor
Anýlar, gölgeler gibi duvarlarda dans ediyor
Bu boþ koridorlarda kahkahalarýnýn yankýlarý
Ýsimlerimizi taþa kazýdýk, þimdi taþ toz
Çerçevelerdeki resimler, bizim gibi nefes almýyorlar
Bana neden, neden aþk öldü söyle
Sessizlikte gökyüzüne soruyorum
Beni tekrar bulabilecek misin yoksa bitti mi
Kalp, sensiz elvedayý onaramaz
Tozlu ve yýrtýk yýpranmýþ takvimler
Gittiðin andan beri geçen günleri sayýyorum
Yabancýlarýn denizinde gözlerini arýyorum
Ama bulduðum tek þey elvedalarýn yankýlarý
Penceredeki yaðmur damlalarý, yukarýdan gelen gözyaþlarý gibi
Bizim bin hikayemizi çiziyorlar kýrýk aþk
Radyodaki her þarký uyumsuz geliyor
Soluk ayýn altýnda senfonimizi çalýyoruz
Bana neden, neden aþk öldü söyle
Sessizlikte gökyüzüne sorarak aðlýyorum
Beni tekrar bulur musun yoksa bitti mi
Kalp sensiz vedayý onaramaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.