Beni Bulursun
Beni Bulursun
Unuttum demekle yürek silinmez,
Baktýðýn gözlerde beni bulursun.
Kalplerde olanýn sýrrý bilinmez,
Aþk kokan sözlerde beni bulursun.
Bu yürek sevmiþtir, sanma unutur,
Umuda sarýlmam gönlüm avutur,
Bedene can veren tatlý anýdýr,
Eskimiþ izlerde beni bulursun.
Baþýna gelmeyen aþký anlamaz,
Aþka düþen gönül ferman dinlemez,
Yüreðim yanmasa teller inlemez,
Yar diyen sazlarda beni bulursun.
Muhabbet olmasa söner ocaklar,
Kanadý açamaz hasta böcekler,
Sevgisiz yaþamaz güller, çiçekler,
Uçuþan tozlarda beni bulursun.
Anýlar depreþir ruhun eþerken,
Kapýný çalar mý cemre düþerken?
Dýþardan titrersin içten piþerken,
Kavuran yazlarda beni bulursun.
Bu aþkýn izleri düþmüþ desene,
Öfke ateþ olur, girmez kesene,
Bir inat uðruna yandýk desene.
Volkanik közlerde beni bulursun.
Mustafa HOÞOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.