Papatyasız Durak
Kuþlar çaðýrdý gözlerini
Dilimdeki bu kekreklik ondan
Sulanmýþ güllerin alnýnda
Güneþin baðrýnda
Ümitler filizleniyor
Çýkrýksýz kuyunun mavisi nasýl karadýr !
Sokak lambasýndaki kelebek asýrlardýr
Senin uðruna, sana doðru rûberû
Kýrýlýp aþký bulmaktadýr
Hayatýn cilvesi klakson sesi, simit buðusu
Rýhtýmdaki yere düþmüþ gazeteler
Saçlarýnýn Mayýs kokusu
Zeytinden kuleler sepetlerde
Gizli bir el uzanýr içimde bir yerde
Saat oynaþýr durur yelsiz yelkovansýz
Kaldýrým taþýndaki papatya gitmiþ bugün
Sabahleyin alývermiþ onu efendi
Ýlk defa özlem çektim
Ýlk defa içim burkuldu bu akþam
Yaðmur büyüttü onu, Güneþ ýsýttý
Mahmure teyze sevdi kokladý
Kuþlar çaðýrdý, rüzgar kulaðýna fýsýldadý
Kýrýldým tam doðrulduðum yerden
Sokak lambasý karardý aniden
Gözlerimin önünde hayali dururken
Nasýl bakabilirim aþka yeniden
Papatyasýz durak koydum adýný
Otobüsler aðladý geçerken
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.