BESTELEYİM DESEM SENİ DİLDEN DİLE ÇALAN OLUR

Eylül yalnýzlýklarýmda mor bir çaðrýdýr zaman
Uzaklarda bir þarký, eski ve hüzzamdan
Gurbet doldurulmuþ zarflarda günün batýþý
Bütün mevsimler çaresiz sensizliðinde
Baharý unutmuþ kuþlar, seviler aðlantýlý

Ümit’in dizeleri dudaklarýmda susmaz
Biraz þarký, biraz eylül, bir yaðmur
Sevda öyle korkak deðil, vurulur gider gözlerine
Bir hüzündür tünüyor , yüreðimin böðürtlenlerinde
Þiir gibi akþamlar iniyor usulca ufuklarýna
Ýçimi ürperten bir rüzgar okþuyor saçlarýmý
Yarýþan yaðmur damlacýklarý aðlýyor penceremde

Uykularýmda masal anlatýr düþlerim, mavi mavi
Þimdi dizelerimde aðýdý baþlýyor þiirlerimin
Hüznün þarkýlarýdýr ýslýkladýðým
Uzaklarda bekçi düdükleri çýnlatýr geceyi
Bir beþinci dakika gönlüme ayrýlýk yaðmuru düþeli
Baþlar yine içinden çýkýlmaz görkemli yalnýzlýðým
Artýk bu þehrin tüm ýþýklarý mutlu
Neden, nedendir ki
Bir acý haykýrýþ duyduðum

Yine de bilemediðim
Kalbimde sýzlayan yaralar var
Nedir duyduðum bu gece huzursuzluðum
Simsiyahtýr geceler, düþlerimse yorgun
Bir uzun ayrýlýðýn eseridir sanki bu
Tüm yýldýzlarýn þarký söylediði bir güney akþamýnda
Yitirdim umutlarýmý deliþmen rüzgarlarda
Ayrýlýk yaðmurlarý getirdi kapkara bulutlar

Avutamýyorum gönlümü sensiz
O kapkara uzanan ellerdi ki
Düþlerimi dilim dilim kestiler kör bir býçakla
Dokunsalar aðlayacaðým
Susmayan þarkýlara, feryad edip baðýracaðým
Öyle yýllar geçti ki farkýnda olmadým
Yaþayýp yaþamadýðýmýn
Oturupta bir cam kenarýna
Gözlerim dolu dolu
O, tarifsiz acýyla
Akþamlarýn özlemi gözlerinde koyulaþan
Doðmamýþ sabahlar
Kimsesiz acýlý bir serçe, fecirden seslendiðinde
Hatýrlanmasýn býrak !
Uzaklardaki unutulmuþ þarkýlar

Ne vardý sanki
Özlemin buruk buruk
Yaralar açmasaydý içimde

Günay Koçak

23. 10. 2024



Sosyal Medyada Paylaşın: