Ufkun bitim noktasýnda bir ýþýk Belki bir yaþam bir umut O ýþýk sanki mutluluk gemisi Yýllar önce beni almayý unuttuðu Mutluluk yolunda.... Geri dönmez beni almak için Gelmez bu karanlýk kýyýlara Artýk rotasýnda ben yokum Karanlýk gecelerde,uzaklarda Hala varým gel diyor!!! Göz kýrpýyor büyülüyor beni Öyle zorki... Karanlýk geceyi yarýp Denizi aþýp sana ulaþmak Varsamda yanýna ben yokum yolcu listende artýk Bana uzaktan,onu seyretmek düþlemek kalýyor Gözümde yaþ yureðimde acý ve piþmanlýklar Neden ey parlak ýþýk Bu karanlýk gecemde çýktýn karþýma Unutmuþtum seni Unutmuþtum beni Neden eyy yarabb !!! Bu ýþýk bana bukadar uzak... sem_39 Sosyal Medyada Paylaşın:
siirce_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.